“Etrafınız da yüzlerce insanın olması,bir prestij durumu değildir.Özgüveni yüksek ve yaşamdan zevk almayı bilenler çok insana değil,az insana ihtiyaç duyarlar.”Sizler de mutlaka görmüşsünüzdür,çevresinde o kadar çok insan kalabalığı ile yaşayan kişileri.Siz belki de onların ne kadar itibarlı ve prestijli biri olduğunu düşünürsünüz.Fakat bazı kişiler kalabalığın içerisinde bile kendilerini o kadar zayıf ve güçsüz hissederler ki,onlar sadece kalabalığı kendilerine kılıf olarak kullanırlar.Kendilerinin zayıflığını ,acizlğini kamufle etmek adına,kendilerini tatmin edebilmek adına kuru kalabalık içerisinde olmayı tercih ederler.Kalabalığın içerisin de hala öz güveni eksik,korkak,cesareti olmayan ve yaşamdan zevk almayan kişilerdir.Onların olması kendilerine güven veriyormuş gibi hissederler.Halbu ki bu durumaksi bir durumdur.Kendilerini yaşadıkları durum bozuklukları kapatmakiçin bu yolu seçen kişiler,hayatında mutlu olamayan kişilerdir.Fakat tek başına ayakta kalmasını becerebilen kişiler,kendilerine özgüveni olan kişilerdir.Bu kişiler hayatta keyif almak için başkalarına ihtiyaç duymazlar.Etrafında ki kalabalık eğer onu rahatsız edecekse herkesten ve herşeyden bir anda vazgeçebilirler.Çünkü hayatında gerçek mutluluğu yakalamış kişiler ,başkalarına ihtiyaç duymazlar.Kendi kendilerine yetmeyi her zaman bilmişlerdir.Sohbet telefonları,kalabalığın sizi yanıltmamasını ve sadece sizin gözünüzü boyamak için yapılan davranışlar olacağını anlatacak ve yolda tek başına yürürken bile kendinden emin olmayan kişiler olduğunu anlatacaktır.Zaman zaman bizde yanılgıya düşeriz.Kalabalığın içerisin de olduğumuz zamanlarda kendimizi farklı hissederiz.Kendimizi vazgeçilmez,değerli ve güçlü hissederiz.Halbu ki durum bu şekilde değildir.Kalabalığı tercih edenlerin,aslında kendine güzveni olmayan kişiler olduğunu ve sadece kalabalığın içerisinde kendilerini unuttukları için bu şekilde yaşamayı tercih etmişlerdir.